Ήταν και πάλι πολλές χιλιάδες. Συγκλόνισαν ξανά όλη την πόλη της Πάτρας. Το μήνυμά τους ξεπέρασε ξανά τα όριά της, έφτασε ξανά σε όλο το νομό και πέραν από αυτόν. Για ακόμη μία φορά, απαίτησαν, τώρα η οργή να γίνει ανατροπή, το έγκλημα αυτό να μην ξεχαστεί.
Τόνισαν, πως στέρεψαν τα δάκρυα και έγιναν οργή, όλων των νεκρών έγιναν φωνή. Απαίτησαν τώρα σύγχρονες, ασφαλείς συγκοινωνίες, μέτρα προστασίας και ασφάλειας των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς και συνολικά του λαού, της υγείας και της περιουσίας του, στη μεγαλειώδη ξανά απεργία και απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας (ΕΚΠ), που καλούσαν και συμμετείχαν δεκάδες εργατικά συνδικάτα, σύλλογοι φοιτητών, αυτοαπασχολούμενων και δεκάδες άλλοι λαϊκοί φορείς.
Ήταν μια συγκέντρωση αντάξια του μεγάλου αγώνα και των κινητοποιήσεων όλων προηγούμενων 15 και πλέον ημερών, με μπροστάρηδες το ΕΚΠ, εργατικών συνδικάτων, συλλόγων φοιτητών, μαθητικών συμβουλίων και λαϊκών φορέων.
